Zimowa edycja oficjalnie zakończyła się 27 grudnia zeszłego roku. Dzień 102. rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego okazał się ostatnim dniem, który WL Liga spędziła zimą w Centrum PLEK. Po ponad czterech miesiącach przyszedł czas na obszerne podsumowanie rozgrywek.

Jak co edycję rozgrywki WL Ligi zostały podzielone na kilka etapów. W ramach zimowej edycji odbyły się zmagania ligowe i pucharowe. Ligę rozegrano w dwóch rundach – zasadniczej i finałowej, rywalizacja o Puchar WL Ligi odbywała się w standardowy sposób – w formie drabinki pucharowej.

Przy okazji wstępu warto wspomnieć też o zmianie lokalizacji. Po przejściu na halę w sezonie 2012/13 do 2020 roku rozgrywki zimowe odbywały się na parkietach. Na dziesięciolecie WL Ligi nastąpił powrót pod balon ze sztuczną nawierzchnią – w większej skali, bo do nowoczesnego Centrum PLEK, w którym istniała możliwość rywalizacji na dwóch boiskach jednocześnie. Do rozgrywek zgłosiły się 23 drużyny.

W rundzie zasadniczej zespoły zostały podzielone na dwie grupy. W grupie A grało 11 zespołów, w grupie B 12 drużyn. 23 teamy rywalizowały o awans do ośmiozespołowej grupy mistrzowskiej, do której prawo gry otrzymywała najlepsza czwórka grupy A i B. Drużyny z miejsc 5-8 w finałach zagrały w grupie spadkowej, z której awans do nowotworzonej 1. WL Ligi miały wywalczyć cztery najlepsze zespoły.

W grupie A najlepsze okazały się Grant Tkaniny, EW, Siupakabra i niespodziewanie Revengersi. Ta ostatnia ekipa wraz ze Stoczniowcem były największym zaskoczeniem zimowej edycji. Oba zespoły do końca walczyły o grupę mistrzowską, którą w ostatecznym rozrachunku osiągnęli Revengersi. O ich sukcesie zadecydowały bezpośredni pojedynek zakończony zwycięstwem 4:1. Pierwsza trójka grupy A w bezpośrednich bojach raz wygrała i raz przegrała. EW potrafiło wygrać z Grant Tkaninami, ale przegrało z Siupakabrą, która w starciu z Pasami musiała się wspiąć na wyżyny, by przypadkiem nie wypaść z najlepszej czwórki. Siupa ograła biało-czerwonych. Największy zawód w grupie A sprawiła Chłosta, która przed startem rozgrywek była typowana jako zespół mający potencjał na grę o najwyższe cele. Boisko zweryfikowało te plany.

Rywalizacja w grupie B była zdecydowanie ciekawsza niż w grupie A. Najlepsza okazała się Lena Luboń, która w jedenastu grach dziesięciokrotnie schodziła z boiska w roli zwycięzcy. O trzy kolejne miejsca premiowane awansem do grupy mistrzowskiej walczyło aż pięć ekip. Z tego grona odpadły dwie – Pobiedziki i Hurtownia.Fajerwerkowo.pl. O najwyższe cele zagrały Evertec, Winiary i debiutujący na WL Lidze Lożanie Lubasz.

W fazie finałowej drużyny zostały podzielone na trzy grupy

• Grupę mistrzowską – grające w niej drużyny rywalizowały o medale, ale też zapewniły sobie awans do 1. WL Ligi w sezonie 2021/22.
• Grupę spadkową – w niej trwał wyścig o pierwsze cztery miejsca, które gwarantowały miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej w kolejnej kampanii.
• Grupę pocieszenia – była to grupa, w której spotkały się najsłabsze zespoły sezonu 2020/21.

Zaczniemy od końca, czyli grupy pocieszenia. W siedmiozespołowej grupie triumfował Obligain przed FarbSystem-em i Gietewu. Gra o zwycięstwo toczyła się między pierwszą dwójką. W bezpośrednim starciu padł remis 2:2, który zapewnił fotel lidera na koniec sezonu Obligain-owi.

W grupie spadkowej emocji zabrakło. Bardzo szybko grupa podzieliła się na dwie równe części. Od początku ton rywalizacji nadawały Hurtownia.Fajerwerkowo.pl, Pobiedziki, FC Hussars i LED Lighting Team. Cała czwórka pewnie awansowała do 1. WL Ligi, w której rozpocznie grę w sezonie 2021/22. Na zapleczu elity zagrają Stoczniowiec, Chłosta, GPCar Service i Poznań FC.

Mistrzem WL Ligi w zimowej edycji zostały Grant Tkaniny, które złote medale zapewniły sobie przed ostatnim spotkaniem. Na pożegnanie kampanii mistrzowie ulegli Lożanom Lubasz, ale wcześniej nie dali szans pozostałym zespołom wygrywając już w ramach grupy mistrzowskiej z Leną Luboń, Winiarami i Evertec-iem. Ten najważniejszy bój z najlepszym zespołem grupy B zakończył się gładką wygraną 4:0. Srebrne krążki zgarnęła Siupakabra, brązowe EW.

Pasy z grona ligowych medalistów najlepiej wypadli w rozgrywkach Pucharu WL Ligi, w których zajęli pierwsze miejsce. Po drodze pokonali Winiary FC (5:0), Grant Tkaniny (4:1), Revengersów (3:0), a na koniec, w finale, po kapitalnym boju ograli po rzutach karnych Pobiedziki. Najwcześniej odpadła Siupakabra, która przygodę zakończyła w 1/8 finału. Najlepsze w lidze Grant Tkaniny nie potrafiły wygrać choć jednego pojedynku. W drugiej rundzie zremisowali z Lożanami, a z kolejnego szczebla drabinki zostali zepchnięci przez EW. Trzecią lokatę w Pucharze WL Ligi zgarnęli Revengersi. W małym finale pokonali 3:2 Hurtownię.Fajerwerkowo.pl.

Czas na podsumowanie rywalizacji o tytuł króla strzelców. W rozgrywkach ligowych, jak i pucharowych w pierwszej części sezonu dzielił i rządził Michał Niedźwiedzki. Szczególnie w lidze miał sporą przewagę nad resztą stawki. Tej udało się dogonić napastnika EW na ostatniej prostej. W kolejce kończącej kampanię najpierw Niedźwiedzkiego wyprzedził Kacper Sworacki z Grant Tkanin, następnie Mikołaj Łabuszyński z Pobiedzików, który ostatecznie zgarnął koronę zdobywając 27. goli. Napastnikowi pomarańczowo-czarnych zabrakło trafienia do wywalczenia tytułu najlepszego strzelca pucharu. Najlepszym okazał się Sławomir Roguszka z Revengersów, który strzelił trzy gole w meczu o 3. miejsce.

Gala zimowej edycji WL Ligi odbędzie się na przełomie maja i czerwca. Termin zostanie wyznaczony w najbliższych dwóch tygodniach.

Tabele końcowe WL Ligi w sezonie 2020/21